Prawie po?owa Polaków martwi si? o swoje dane.
Tak wynika z Digital 2023, czyli globalnego badania u?ytkowników internetu. Wed?ug raportu, ponad 42% doros?ych internautów w Polsce obawia si? o to, w jaki sposób strony trzecie mog? wykorzysta? ich dane osobowe i wszelkie informacje, które woleliby zachowa? dla siebie. Jeste?my w tym rankingu cyfrowego niepokoju na 7 miejscu na ?wiecie, mi?dzy Francj? i Meksykiem, przy globalnej ?redniej na poziomie 32%.
Jako czujna obserwatorka wszystkich kwestii zwi?zanych z prywatno?ci? przyj??am te liczby z mini-eufori?. “Nareszcie!” – pomy?la?am, wyobra?aj?c sobie te miliony rodaków w scenie przebudzenia rodem z Matrixa. Przecie? od lat powtarzam, ?e problem prywatno?ci danych jest w odbiorze spo?ecznym nieco podobny do kryzysu klimatycznego, czyli zdaje si? nie istnie?, dopóki bole?nie si? z nim nie zderzymy. Czy to nie wspaniale – pomy?la?am – ?e nie potrzebujemy kolejnego cyber-tsunami, ?eby wykaza? elementarn? czujno???
Niestety, potem zajrza?am do opublikowanego niedawno Raportu z Ogólnopolskiego Badania Higieny Cyfrowej 2022, przeprowadzonego przez Instytut Cyfrowego Obywatelstwa. Wynika, ?e tylko lekko ponad po?owa Polaków zawsze lub prawie zawsze zastanawia si?, zanim opublikuje gdzie? swoje dane osobowe, zdj?cia lub inne osobiste informacje, a tylko 40% sprawdza, jakie dane zostawia w serwisach i aplikacjach. Potem jest tylko gorzej – jedna trzecia z nas stosuje 2FA, a tylko 44% chroni jako? swoje has?a…
Czy 4. rewolucja przemys?owa po?re polskie dzieci?
W zesz?ym tygodniu podpisa?am s?ynny list, sygnowany m.in. przez Elona Muska, Steve’a Wo?niaka i Harariego w którym pad? apel o spauzowanie rozwoju AI. Nie mam z?udze?, ?e taka petycja cokolwiek zmieni – ale w kontek?cie przytoczonych wy?ej danych przera?a mnie opcja przyspieszonej czwartej rewolucji przemys?owej, jak? serwuje nam Big Tech. Jak na d?oni wida?, ?e polscy internauci raczej nie s? na ni? gotowi. Podobnie jak u?ytkownicy internetu na ca?ym ?wiecie, Polacy zdradzaj? podstawowe braki nie tylko w zakresie cyfrowej higieny, ale przede wszystkim cyfrowego obywatelstwa. Zdefiniowana przez wspomniany Instytut postawa zak?ada bowiem zrozumienie wp?ywu nowych technologii na cz?owieka, znajomo?? w?asnych praw i ?wiadome, zdrowe u?ywanie urz?dze? i us?ug cyfrowych, z korzy?ci? dla rozwoju jednostki pod ka?dym wzgl?dem: od fizycznego, przez psychiczny do spo?ecznego. Zach?cam do autodiagnozy, wyniki mog? by? otrze?wiaj?ce ;)
Szyfrowanie end-to-end
zak?ada transparentno??
i zaufanie warunkowane
prost? zasad? zero-trust
Szyfrowanie pod strzechy!
Wystarczy przyjrze? si? globalnym praktykom w zakresie tak banalnej czynno?ci jak przechowywanie i udost?pnianie zdj?? i video. Przeci?tny u?ytkownik Androida wykorzystuje 75 minut dziennie na korzystanie z aplikacji do zdj?? i filmów. Wi?kszo?? z tych plików udost?pniania jest w mediach spo?eczno?ciowych, przechowywana w domy?lnie zainstalowanej na urz?dzeniu chmurze albo przesy?ana znajomym i rodzinie przez niezabezpieczone komunikatory bez ?adnej refleksji nad tym, kto oprócz adresatów ma do nich dost?p.
Tymczasem lepsze opcje s? na wyci?gni?cie r?ki. Statystyczny konsument ma do wyboru narz?dzia, które wykorzystuj? technologi? do ochrony prywatno?ci. Szyfrowanie end-to-end nie jest opcj? zarezerwowan? dla IT, wielkiego biznesu i kapita?u, dzia?a z powodzeniem w aplikacjach konsumenckich. Nie jest to model idealny dla Big Techów opartych na tzw attention economy, czyli faktycznym wyzysku danych. Zak?ada transparentno?? i zaufanie warunkowane prost? zasad? zero-trust – czyli ka?de przes?ane zdj?cie widz? tylko ja i osoba, któr? wybieram, bo enkrypcja zwyczajnie wycina wszelkich po?redników. Przy odpowiednim interfejsie u?ytkownika, pozwalaj?cym na g?adk? obs?ug? szyfrowanej aplikacji, to model optymalny dla ?wiadomego cyfrowego obywatela.
